Het rijk van de paddenstoelen

In de vroege ochtend hangt er een dunne nevel over de natuurbegraafplaats. Het gras glinstert van dauw, stil, maar vol leven. Hier, waar de overledenen rusten, ontwaakt het rijk van de paddenstoelen. Graag vertellen we u meer over een aantal paddenstoelen dat in ons natuurgebied voorkomt.

Donzige melkzwam

Langs het pad groeit de Donzige melkzwam. Zijn hoed is zacht behaard, bijna fluwelig, en als je hem voorzichtig aanraakt, voel je die donzige huid die hem zijn naam geeft. Uit zijn breukvlakken vloeit een melkwit sap. Dit is het teken dat hij, net als zijn verwanten, een melkzwam is.

Tranende franjehoed

Even verderop staat de Tranende franjehoed. Zijn naam klinkt verdrietig, maar het is een wonderlijk gezicht: aan de rand van zijn hoed verschijnen kleine druppeltjes vocht, alsof hij huilt. Deze ’tranen’ zijn geen teken van verdriet, maar van pure natuurkunde: het is het vocht dat hij uitademt in de vochtige ochtendlucht. Zijn fijne franjes geven de paddenstoel iets kwetsbaars en iets elegants.

Kaneelkleurige melkzwam

Aan de rand van het open veld, groeit de Kaneelkleurige melkzwam. Zijn hoed kleurt als herfstig hout ook hij heeft dat kenmerkende melksap, net als de donzige melkzwam. Wie goed kijkt, ziet hoe insecten kleine gaatjes in zijn hoed hebben gemaakt. De insecten weten dat hier voedsel te vinden is.

Prachtvlamhoed

Dan schittert er vanuit de verte een opvallende paddenstoel: de Prachtvlamhoed. En terecht draagt hij zo’n naam, want zijn kleuren lijken te branden: oranje, rood en goudgeel door elkaar. Hij groeit vaak in groepen en leeft van dood hout. Zijn gloed herinnert ons eraan dat zelfs verval kleur en schoonheid kan brengen.

Vezelkop

Nog wat verderop bij een omgevallen boomstam, steekt de Vezelkop zijn kop op. Het is niet de vriendelijkste van het stel. Deze paddenstoel is giftig en verraadt zijn aard met zijn vezelige hoed en vaak scherpe geur. Niet alles in de natuur is zacht of veilig. Maar ook deze paddenstoel vervult een functie in het geheel van de natuur.

Zwerminktzwam

Onderaan de helling waar de grond vochtig blijft, verschijnt de Zwerminktzwam. Eerst als kleine, grijze klokjes maar wie blijft kijken, ziet het wonder: hun hoeden lossen langzaam op tot zwarte inkt. Een schouwspel van vergankelijkheid. Hun zwarte vloeistof sijpelt in de aarde en voedt wat daarna komt.

Geschubte inktzwam

Een ander familielid is de Geschubte inktzwam. In haar jeugd is ze opvallend mooi, met een witte, eivormige hoed die bedekt is met fijne, opstaande schubjes alsof ze een kanten muts draagt. Maar haar schoonheid is van korte duur. Naarmate de dagen verstrijken, krult haar hoed langzaam om en verandert ze, net als de Zwerminktzwam, in zwarte inkt. Wat wit en pril begon, vloeit weg in donker vocht dat terugkeert in de aarde. Zo toont ook de Geschubte inktzwam hoe vergankelijkheid en schoonheid in de natuur onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Paddenstoelen: de stille werkers van de aarde

Zo leeft alles hier samen: mensen, bomen, mossen, insecten en paddenstoelen. Elk draagt iets bij aan de eeuwigdurende kringloop van leven en dood. De paddenstoelen zijn de stille werkers van de aarde, de herstellers van wat gevallen is. En wanneer de zon hoger klimt en de nevel optrekt, lijkt het even alsof de aarde glimlacht terwijl ze bedekt is met hoeden van dons, franjes, vlammen en inkt.

IVN Herfstwandelingen

Bent u geïnteresseerd om meer te weten te komen over deze paddenstoelen en hoe de natuur zich opmaakt voor de winter? Op zondag 16 november 2025 kunt u om 10:00 uur deelnemen aan een herfstwandeling op de natuurbegraafplaats met een gids van IVN Kerkrade. Hier vindt u meer informatie over de wandeling.